کد مطلب:212685 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:61

حمزة بن محمد طیار
كنیه او ابوعماره است. او از معاریف اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است. [1] امام پنجم حضرت باقر (ع) به وجود او مباهات و افتخار می كرد.

ابوعمرو كشی، از هشام بن حكم، روایت كرده كه حضرت صادق (ع)، بعد از شنیدن خبر مگر حمزه طیار، بر او رحمت فرستاد، و در حقش دعا كرد؛ و فرمود: «رحمه الله و لقیه نضرة و سرورا فقد كان شدید الخصومة عنا اهل البیت» - خدا او را رحمت كند، و خوشی و شادمانی نصیبش فرماید، به راستی او مدافع سرسختی برای ما اهل بیت بود - [2] .

از حمزه طیار منقول است كه گفت: خدمت حضرت صادق (ع) عرضه داشتم كه شنیده ام: مناظره اصحابت را با دیگران خوش نمی داری؟ حضرت فرمود: اما مناظره (امثال) تو را با دشمنان دوست دارم؛ زیرا كه اگر در دامی واقع شوی، می توانی پرواز نمایی. [3] .

از این اجازه مخصوص امام صادق (ع) به او در مناظره با مخالفان، مراتب فضل و حذاقت حمزه طیار، در امور دینی معلوم می گردد.

از حمزة بن طیار روایت شده كه گفت: هنگامی كه امام صادق (ع) دست مرا گرفت، پس ائمه (ع) را یك یك شمرد، و حساب می كرد به دست خود، تا رسید به حضرت باقر (ع)، دیگر چیزی نشمرد؛ گفتم: خدا مرا فدای تو كند، هرگاه بشكافی اناری را و بفرمایی پاره ای از آن حلال و پاره دیگر حرام است، من شهادت خواهم داد كه آن چه حرام كردی حرام، و آن چه حلال كردی حلال است. [4] .

از این سخن، میزان اخلاص و پایه اعتقاد او به امام و حجت خدا، آشكار می گردد. در كافی، از حمزة بن طیار، روایت شده كه گفت: شنیدم امام صادق (ع) فرمود: اگر در روی زمین جز دو نفر باقی نمانند، یكی از آن دو بر دیگری امام و حجت است. [5] .



[ صفحه 163]




[1] رجال الطوسي، ص 117، و ص 177.

[2] رجال كشي، ص 298.

[3] اختيار معرفة الرجال، ص 349.

[4] رجال كشي، ص 298.

[5] اصول كافي، ج 1، ص 137.